Często w domach widzimy piękne płytki ceramiczne i nawet nie wiemy, gdzie zostały wyprodukowane. Ze znacznym prawdopodobieństwem możemy przyjąć, że w Opocznie. Tam tradycja ich produkcji sięga już ponad 130-lat.
Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Busan ma długą tradycję – w tym roku odbywał się dwudziesty trzeci raz. U źródeł jego powstania leżało przekonanie, że w portowym Busan (do niedawna Pusan), drugim co do wielkości koreańskim mieście, powinna powstać duża impreza jako przeciwwaga dla monopolizującego rynek kulturalny Seulu. Krok po kroku – udało się.
Pochodzący w Łodzi, a mieszkający w Brzezinach Grzegorz Panek w swej debiutanckiej książce połączył dwie pasje: jazdę motocyklem i historię najnowszą Polski.
„Co los mi przeznaczy” - to tytuł pięknej i wyjątkowej książki, do której powstania przyczyniło się kilkoro członków jednej rodziny, a można nawet powiedzieć, że kilka pokoleń.
RECENZJA. Zależy kiedy. W "Operetce" nosi się np. frak, pióra i koronki, znoszony prochowiec, swastykę (na mundurze okupanta), sierp i młot jako emblemat, zapaskę od Sygietyńskiego. Wielki Krawiec – czas wyznacza trendy, narzuca krój, rodzaj tkaniny.
Obchodzące czterdziestolecie Muzeum Miasta Zgierza wydało powieść Jehudy Elberga „Kalman Kaleka”. Autor urodził się w Zgierzu w 1912 r. jako syn i wnuk rabina, był spokrewniony z rodziną Singerów (w tym z Isaakiem B. Singerem, laureatem literackiego Nobla w 1978 r.).
„Większe” Tomasza Dalasińskiego to najnowsza książka wydawnictwa Kwadratura, której premiera odbyła się 8 listopada w Łódzkim Domu Kultury. Spotkanie poprowadził Piotr Grobliński.
Usłyszałam to pytanie i zdziwiłam się, że nie było skierowane do mnie. Przez moment zapomniałam, że takie pytania zadaje się trampkom, balerinom, szkolnym tenisówkom, a ja jestem już w wieku czółenek i espadryli, więc od kilku lat nikt mi go nie zadał.
"Pomysłowe mebelki z gąbki" w reż. Mariusza Grzegorzka to pierwszy w tym sezonie spektakl dyplomowy IV roku studentów aktorstwa w Szkole Filmowej. - Całość paranoiczna, w poetyce dadaistów, kabareto-horroro-wieczór poetycki. Jest tu groteska, jest poczucie humoru, coś żałosnego, ale też coś poetyckiego i pięknego. Z czym młodzi ludzie nie zawsze mają kontakt "na poważnie" - mówi reżyser.
