![](/content/photos/malutkie-prostokaciki/jarockaewa-20200804110200-1.jp-1605686494.jpg)
RECENZJA. W serii poetyckiej Wydawnictwa Kwadratura ukazał się niedawno tom wierszy wrocławianki Ewy Jarockiej, „Cienie piszczących psów”. To już kolejna jej książka poetycka. Poprzednie dwie, począwszy od debiutu – „nie ma dobrych ludzi” – były nominowane i nagradzane w ważnych ogólnopolskich konkursach, pisano wręcz o nowej, niepowtarzalnej dykcji poetyckiej, którą Jarocka wprowadza do liryki polskiej. Pisze Tomasz Cieślak.
![](/content/photos/malutkie-prostokaciki/swierkocki-1570800592-15962046-1605257769.jpg)
FELIETON. W jednym z klasycznych opracowań na temat „Ulissesa” autorstwa Marilyn French („The Book as World”, 1976) pojawia się porównanie tej powieści do Biblii jako księgi zawierającej wszystko, czyli początek oraz koniec świata, a także całą angielszczyznę, w tym dzieje jej rozwoju. Pisze Maciej Świerkocki.
![](/content/photos/malutkie-prostokaciki/jd-1604282559.jpg)
POŻEGNANIE. Ze smutkiem i niedowierzaniem przyjęliśmy informację o śmierci Joanny Drzazgi, naszej współpracowniczki, animatorki życia literackiego, autorki recenzji i tekstów krytycznych, aktorki bełchatowskiego Teatru BAT.
![](/content/photos/malutkie-prostokaciki/jaro-1603897555.jpg)
ROZMOWA. Choć jestem poetką i przemycam w swojej twórczości nowe idee, nie walczę z mężczyznami, nie pouczam ich, nie zmieniam świata na zewnątrz. Zmieniam siebie i daję innym szansę na zrozumienie, że brak równowagi sił na dłuższą metę jest nieopłacalny dla obu stron. Równouprawnienie to dla mnie równowaga sił czy to w związku partnerskim, czy to w większych grupach osób, w społeczeństwach. Chodzi o to, by nie górować i nie podporządkowywać się. To prowadzi do nieszczęść.
![](/content/photos/malutkie-prostokaciki/pracownia-dziennikarska-grafik-1604057106.png)
PRACOWNIA DZIENNIKARSKA. Prezentujemy teksty uczestników warsztatów dziennikarsko-literackich. Pracownia działa przy Kalejdoskopie od marca 2020. Jej założeniem było uczestnictwo w wydarzeniach kulturalnych i pisanie tekstów na ich temat. Pandemia spowodowała stworzenie nowego programu zajęć, którego efektem jest m.in. cykl "Sprawozdań z pandemii". Piszą: Wiktoria Siewierska, Kajetan Kuźmicki, Eryk Wałowski, Natalia Roguz i Maja Gołębiowska.
![](/content/photos/malutkie-prostokaciki/robert-maciej1a-1603352510.jpg)
MIASTO/ZMYSŁ. BEZDROŻA LITERATURY. Śląsk, ze Śląskiem i o Śląsku. W ostatnim czasie Śląsk jest na tapecie. Górny Śląsk. I nie chodzi wcale o politykę, dążenia autonomiczne, kwestie tożsamościowe czy pytania o przyszłość polskiego węgla i górników – chodzi o literaturę. Pisze Maciej Robert.
![](/content/photos/malutkie-prostokaciki/onoffnagrody-1602576556.jpg)
Wywiad z Kacprem Bartczakiem, poetą, tłumaczem, amerykanistą z UŁ - o wierszach Petera Gizziego, o poezji amerykańskiej i tegorocznym Noblu. Rozmawia Piotr Grobliński.
![](/content/photos/malutkie-prostokaciki/tyle-przechwytywanie-1600870583.jpg)
KSIĄŻKA/RECENZJA. Staranne wydanie, gruba oprawa, abstrakcyjny kolaż w pastelowych barwach na okładce – tym, co przyciąga uwagę w pierwszej kolejności, jest wizualna strona książki. Tłoczone złote litery składające się na tytuł „Tyle piękna” nie naprowadzają na temat publikacji, ale intrygują. Pisze Joanna Glinkowska.
![](/content/photos/malutkie-prostokaciki/grind-1600761361.jpg)
KSIĄŻKA/RECENZJA. Jak traktujemy zwierzęta? Jakie ograniczenia nakłada kultura na nasze relacje z nimi? Dwanaścioro autorów tekstów z tomu „Różnice kulturowe w traktowaniu zwierząt” zastanawia się nad tym z perspektywy różnych dyscyplin naukowych. Nad tym, czy powinniśmy dbać o ich dobrostan, nikt z nich się nie zastanawia, wszyscy biorą to za pewnik. Pisze Aleksandra Talaga-Nowacka.
![](/content/photos/malutkie-prostokaciki/cholewinski-1600415605.jpg)
FELIETON. Pisząc artykuł lub pracę naukową, trzeba wybierać. Grażyna Ewa Karpińska i Aleksandra Krupa-Ławrynowicz z Uniwersytetu Łódzkiego, autorki „Etnograficznego przewodnika po łódzkim osiedlu” – Grembachu – miały prawo skomponować historię, jak chciały. Swoje do powiedzenia może mieć też jednak czytelnik (na przykład ja, łapiący się podczas lektury za głowę). Pisze Maciej Cholewiński.