RECENZJA. Czym jest wspólnota? Dla każdego czymś innym. Zwłaszcza dziś, gdy jesteśmy świadkami pojawienia się bytów postludzkich lub nie-ludzkich. Mówi o tym wystawa „TransWspólnoty: wektory przemian”, czynna w Art_Inkubatorze. Pisze Klaudia Stępień-Kowalik.
RECENZJA. U zarania wystawy tegorocznej edycji festiwalu Łódź Czterech Kultur, odbywającego się pod hasłem „Blisko”, był popandemiczny głód wspólnego działania, spotkania i bliskości właśnie. Wielu z 20 biorących udział w pokazie, a związanych z Łodzią artystów, zaprosiło do współtworzenia osoby z całego świata – i tak oto na jedną ekspozycję złożyły się prace 80 osób mówiących 22 językami… Pisze Aleksandra Talaga-Nowacka.
Jessica Rossolini jest jedną z dwóch laureatek nagrody „Kalejdoskopu” w XXXIX Konkursie im. Władysława Strzemińskiego – Sztuki Piękne dla studentów ASP w Łodzi. Jej rozbudowany cykl żółto-biało-czarnych (gdy trzeba, z dodatkiem czerwieni) obrazów malarskich „Pierworysy” przemawia zestawieniami symboli rysowanych jakby dziecięcą ręką. Przemawia mocno, skupiając uwagę widza. Prostota przedstawienia kontrastuje z bogactwem sensów.
RECENZJA. Wygięta stal w abstrakcyjnej kompozycji Katarzyny Kobro nabiera nieoczekiwanego i niezamierzonego przez autorkę znaczenia – umieszczony w czarnej przestrzeni i wydobyty białym światłem kształt przybiera wymowną formę. U jak Ukraina. Czerń i biel jako tło prac są zresztą na tej wystawie znaczące – nie ma mowy o winie obu stron konfliktu. Jest agresor i ofiara. Pisze Aleksandra Talaga-Nowacka.
RECENZJA. Anturaż wnętrz potężnej huty jest niesamowity; człowiek – nawet ten w żołnierskim rynsztunku – zdaje się w nim bezbronną, wątłą istotą. Dobrze uchwycił to na zdjęciach z Azowstalu Dmytro Kozacki. Pisze Aleksandra Talaga-Nowacka.
RECENZJA. Młodzi designerzy często wyrażają w swoich projektach wrażliwość społeczną – empatię wobec osób niepełnosprawnych, chorych, skrzywdzonych. Wykorzystując swoje umiejętności, próbują im ulżyć. Albo wspomóc pozytywne doznania ludzi zdrowych. Tak postrzegają współczesną rolę projektowania użytkowego. Pisze Aleksandra Talaga-Nowacka.
RECENZJA. „Hipnagogi” Zbigniewa Olszyny to przedstawienia z pogranicza jawy i snu, gdzie fantasmagoryczne przestrzenie wypełnione są formami, które wymykają się jednoznacznemu określeniu. W surrealistycznych kompozycjach artysta bada kontrasty, wzajemne ścieranie się materii i natury poszczególnych elementów obrazu. Pisze Maria Mażewska.
Klaudia Pieniak jest jedną z dwóch laureatek nagrody „Kalejdoskopu” w XXXIX Konkursie im. Władysława Strzemińskiego – Sztuki Piękne dla studentów ASP w Łodzi. W jej cyklu czarno-białych fotografii „Mistyfikacje” urzekła nas ich dojrzałość, świadomość formy – roli kompozycji czy światła – oraz metaforyczność. Do tego artystka znalazła sposób na atrakcyjne zaprezentowanie prac: umieściła je w czarnych ramkach tworzących małe gablotki i podświetliła.
