RECENZJA. Podczas konwencjonalnego spotkania towarzyskiego spod znaku five o’clock tea, nagle ktoś krzyczy, ktoś szykuje się do uderzenia, ktoś się histerycznie śmieje. „Łysa śpiewaczka”, spektakl na podstawie sztandarowego dla teatru absurdu dramatu Ionesco, to kolejna prezentacja z okazji jubileuszu 10-lecia Teatru Szwalnia, obchodzonego pod hasłem „szwalnia_expo”. Pisze Paulina Ilska.
KOMENTARZ. To nie jest komentarz przeciw komuś, ani za kimś. To wyraz smutku, bez podtekstu osobistego. Odejście z Łodzi, z Teatru Pinokio, Konrada Dworakowskiego to wielka strata. Piszę odejście, a nie „sposób” czy „styl”, w jaki do odejścia doszło. Pisze Łukasz Kaczyński
RECENZJA. „Nie jedz tego. To jest na święta!” w reżyserii Mariusza Grzegorzka to bardzo dobry spektakl dyplomowy, ale jako „zwykła” produkcja teatralna wypada tylko dobrze. Dla publiczności codziennej, „niesformatowanej” – to znaczy takiej, która nie przyszła tylko, by zobaczyć „energię dyplomantów” i „jak świetnie radzą sobie na scenie” – oglądanie go będzie zmaganiem. Trudem nie do końca wynagrodzonym. Pisze Łukasz Kaczyński.
Jowita Budnik, Kamil Maćkowiak i Mariusz Słupiński wystąpią w pierwszej premierze Sceny Monopolis, teatru, który powstanie w dawnym magazynie spirytusu Zakładów Monopolu Wódczanego. Ich imponująca rewitalizacja, której efektem jest centrum biurowo-kulturalne Monopolis, właśnie dobiega końca. Mieliśmy możliwość przyjrzeć się mu po raz ostatni przed otwarciem.
RECENZJA. Jak na przyzwoity thriller przystało („Wigilia” Daniela Kehlmana w reżyserii Waldemara Zawodzińskiego), w rozgrywce psychologicznej na dwoje bohaterów, nowe technologie oraz stary telefon, uczestniczy także gość za ścianą, czyli wyrok losu.
Trwają wydarzenia związane z 10-leciem działalności Teatru Szwalnia. Przygotowano retrospektywne wystawy, koncerty, spacer performatywny po Bałutach, warsztaty, akcje performatywne i spektakle. 12 i 13 października wystawiano „Boga” w reżyserii Marcina Brzozowskiego (wcześniej spektakl znany pod tytułem „Bóg rzeczy małych”). Przedstawienie recenzuje Paulina Ilska.
RECENZJA. Każda epoka i każda Norymberga ma swego Kaspara Hausera. Pojawia się jakiś NIKT i każdy z nas, trapiony wątpliwościami kto zacz, nadaje mu jakieś właściwości. I staje się on w wyobrażeniu społecznym KIMŚ. Zgodnie z potrzebami. Na przykład piewcą wielkiej idei. Albo zwiastunem zmian. Duchowym wyzwolicielem.
List intencyjny w sprawie współdotowania od nowego roku Teatru Wielkiego w Łodzi przez ministerstwo kultury podpisali w czwartek (10 X) marszałek województwa łódzkiego Grzegorz Schreiber i minister kultury Piotr Gliński. Opera może liczyć na 3 mln zł.
Łódzki Przegląd Teatrów Amatorskich ŁÓPTA zainicjowany został przez Mariana Glinkowskiego. W tym roku ŁÓPTA odbędzie się w Łódzkim Domu Kultury już po raz trzydziesty drugi. Grupy teatralne, zwane amatorskimi, alternatywnymi i offowymi zjadą się z całej Polski, by pokazać swoje spektakle. Mogą też uczestniczyć w warsztatach teatralnych Katarzyny Pawłowskiej i Anny Guzik. Festiwal potrwa trzy dni: 11-12-13 października.
W szczególności piękny jest teatr alternatywny, ale czym on właściwie jest, komu jest dziś potrzebny i jak go tworzyć, by zachwycał? Przed Łódzkim Przeglądem Teatrów Amatorskich 2019 rozmawiamy z reżyserką spektaklu „Starość jest. Piękna” Aktorów Czytania Performatywnego i Teatru Wewnętrzna Emigracja, który zdobył główną nagrodę ŁóPTA 2018.
