Wystawa została pomyślana jako interaktywna  – wiele eksponatów będzie można uruchomić i poznać zasady ich działania. Interaktywność będzie niestety czasowo ograniczona ze względu na reżim pandemiczny, w jakim wystawa musi funkcjonować. Druga część „Łodzi Filmowej” – obejmująca okres od 1945 roku do współczesności – zostanie udostępniona zwiedzającym 30 września 2021 roku.

Dyrektor muzeum Marzena Bomanowska poleca uwadze widzów zwłaszcza projekcję fragmentów „Ziemi obiecanej” w reżyserii Aleksandra Hertza i Zbigniewa Gniazdowskiego. – Przez lata uważano, że nakręcony w 1927 roku film, nie zachował się. Na jego ślad wpadli w 2002 roku Kamil Stepan i Jerzy Maśnicki, kiedy przeczesywali zbiory Biblioteki Kongresu w Waszyngtonie w poszukiwaniu przedwojennych polskich filmów. Sprowadzenie ocalałych niespełna piętnastu minut filmu trwało aż 12 lat. Sceny z udziałem Kazimierza Junoszy-Stępowskiego, Jadwigi Smosarskiej czy Ludwika Solskiego będzie można obejrzeć dzięki uprzejmości Filmoteki Narodowej - Instytutu Audiowizualnego.

Innym elementem wystawy godnym polecenia, zdaniem dyrektor Bomanowskiej, jest prezentacja oryginalnej sukni wizytowej Jadwigi Smosarskiej – „królowej polskiego ekranu” w 20-leciu międzywojennym, odtwórczyni głównej roli w ostatnim w jej karierze, a nakręconym w łódzkich plenerach, melodramacie Skłamałam w reżyserii Mieczysława Krawicza. Atrakcją ekspozycji jest również pokaz trójwymiarowych przeźroczy w Cesarskiej Panoramie, czyli jednym z sześciu zachowanych w świecie oryginalnych fotoplastykonów skonstruowanych około 1900 roku przez wynalazcę urządzenia Augusta Fuhrmanna. Z pietyzmem odnowiona Kaiser Panorama, znana kinomanom z „Vabanku” Juliusza Machulskiego, jest jedną z pereł muzealnej kolekcji. Należy do nich orchestrion, czyli poddana pieczołowitej renowacji ponad stuletnia szafa grająca.

Wystawa w części noszącej tytuł „Miasto atrakcji” koncentruje się na przybliżeniu rozrywek ery prefilmowej, pozwalając odczuć współczesnym widzom emocje, jakie towarzyszyły naszym przodkom na przełomie XIX i XX wieku. Przybliża także zasady działania niezwykłych urządzeń, które stanowiły kamień milowy w rozwoju techniki pokazywania ruchomych obrazów – zwiedzający mogą samodzielnie uruchomić dokładne rekonstrukcje kinetoskopu czy mutoskopu. Wśród licznych zabytków techniki filmowej na wystawie znalazły się: fenomenalna kamera „Oko” Kazimierza Prószyńskiego, stare kamery i projektory. Muzeum usytuowane w pałacu Karola Scheiblera, olśniewającym przepychem i autentyczną architekturą oraz dziełami sztuki. Stanowił on lokację dla wielu filmów z „Ziemią obiecaną” Andrzeja Wajdy na czele. Będzie można zobaczyć m.in. oryginalną suknię Mady (Barbara Dykiel), projekty kostiumów autorstwa Barbary Ptak, czy dziennik prowadzony przez reżysera w czasie przygotowań do zdjęć.

Wystawa została sfinansowana po połowie ze środków Miasta Łódź oraz Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu. Jej koszt to 1 mln 600 tys. zł.