RECENZJA. „Alternatywne historie” to projekt przewrotny. Spod powłoki zewnętrznego autentyzmu wyłania się obraz, który jest jedynie inscenizacją.
„Alternatywne historie” to projekt przewrotny. Spod powłoki zewnętrznego autentyzmu wyłania się obraz, który jest jedynie inscenizacją. Patrycja Dołowy - autorka prac - za główny cel stawia sobie przedstawianie kobiecych historii. Razem z modelkami odnajduje w archiwach, bibliotekach stare fotografie rodzinne i przerabia je na zdjęcia czysto żeńskie.
I tak, w serii prac prezentowanych w Galerii FF, kobiety odgrywają rolę sióstr, przyjaciółek, kochanek, żon, córek i matek. Ich ciało staje się nośnikiem nowej tożsamości. Najważniejszy w tych działaniach jest teatr/performance – przebieranki. Odgrywanie historii. Oddziaływanie pomiędzy nowopowstałymi wizerunkami a archiwalnymi zdjęciami rodzinnymi jest dwukierunkowe. Po pierwsze modelki „adoptują” cudze historie, po drugie projektują na nie siebie same. W obu przypadkach dają one wyraz osobistej relacji, która łączy je z archiwalnymi obrazami.
Dla odczytania znaczenia zdjęć Dołowy kluczowe znaczenie wydaje się mieć inscenizowanie różnych przedstawień. Wcielanie się przez modelki w wiele postaci jest równoznaczne z odgrywaniem przez nie wielu ról. Owej wielości nie towarzyszy jednak sztuczność przedstawienie. Poszczególne fotografie są niezwykle spójne. Historie, które chcą nam opowiedzieć wydają się prawdziwe.
Tym, co łączy zdjęcia, składające się na ten kobiecy zapis jest intymność poszczególnych scen. Modelki pozują w pomieszczeniu przypominającym zacisze domu. W przestrzeni znajdują się różne zebrane przez artystkę rekwizyty: stroje, meble. Naturalność zdjęć powoduje, że szybko wyczuwamy towarzyszące fotografiom uczucia: bliskości z drugim człowiekiem.
Projekt Patrycji Dołowy skłania do zadana pytania o autentyczność obrazu. U podstaw zaproponowanego przez artystkę przekształcenia obrazowego leży sama technika fotograficzna. Dołowy wykorzystuje jej zdolność deformowania rzeczywistości. Tworzy nowe, alternatywne historie.
Justyna Tomczak
Patrycja Dołowy urodziła się w Bostonie w 1978 roku. Mieszka w Warszawie, fotografię artystyczną studiowała we Wrocławiu. Tworzy subiektywną fotografię inscenizowaną, używając klasycznych technik. Klisze barwi, maluje, wydrapuje, gniecie. Swoje sesje nazywa seansami. Brała udział w blisko 40 wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce i zagranicą. Jej fotografie były publikowane w pismach artystycznych i kulturalnych (m. in. Format, Tytuł Roboczy Otwarty Magazyn Sztuki, Niezbędnik Kulturalny, Furia, Op.cit, Artmix, Rita Baum, Foto) oraz w magazynach wielkonakładowych (m. in. Exclusiv, Gaga, Kobieta i życie, Wysokie Obcasy, Przekrój). Jest doktorem nauk przyrodniczych (2007), absolwentką Uniwersytetu Warszawskiego (dyplom 2002) oraz Akademii Fotografii Artystycznej Wrocławskich Szkół Fotograficznych (wyróżniona praca dyplomowa pod kierunkiem dr Piotra Komorowskiego, 2005). Działa społecznie, jest członkinią Rady Upowszechniania Nauki PAN, wiceprezeską Fundacji MaMa, współpracuje z Centrum Kultury Jidysz i Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Laureatka Nagrody im. Karola Sabatha 2011, stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego 2012.
Wystawa czynna do 17 kwietnia 2014.
