Remont muzycznego pałacu | Kalejdoskop kulturalny regionu łódzkiego
Proszę określić gdzie leży problem:
Proszę wpisać wynik dodawania:
1 + 1 =
Link
Proszę wpisać wynik dodawania:
1 + 1 =

Remont muzycznego pałacu

Pałac Poznańskiego przy ul. Gdańskiej 32 w Łodzi, w którym mieści się Akademia Muzyczna, w ciągu najbliższych dwóch lat odzyska blask dzięki pracom remontowo-konserwatorskim fasady, ogrodzenia i przypałacowego parku.
Jeden z najpiękniejszych pałaców „Ziemi obiecanej” – pałac Karola Poznańskiego przy ul. Gdańskiej 32, w którym obecnie mieści się Akademia Muzyczna w Łodzi, w ciągu najbliższych dwóch lat odzyska blask dzięki pracom remontowo-konserwatorskim fasady, ogrodzenia i przypałacowego parku.  - Zaplanowaliśmy przeprowadzenie kompleksowej rewitalizacji siedziby Akademii jako zespołu pałacowo-parkowego wpisanego do rejestru Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków – mówi kanclerz Akademii Muzycznej w Łodzi Agnieszka Grochulska.

18 czerwca br. Rektor Akademii Muzycznej prof. Cezary Sanecki podpisał umowę z wyłonionym w ramach przetargu konsorcjum firm: VIK-BUD Sp. z o.o. Stanisława Wiktorowicza i Przedsiębiorstwo Konserwacji Obiektów Zabytkowych Sławomira Ostrowskiego. Umowa dotyczy prac remontowo-konserwatorskich, które będą realizowane w ramach projektu europejskiego „Poprawa wizerunku uczelni i atrakcyjności miasta poprzez rewitalizację głównej siedziby Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi”. Podczas podpisywania umowy obecni był Marszałek Województwa Łódzkiego Witold Stępień i Dyrektor Generalny Łódzkiego Urzędu Wojewódzkiego  Stanisław Wasilczyk.

Całkowita wartość projektu to ponad 22 mln złotych. Zakończenie prac zaplanowano w czerwcu 2015 roku. Remont nie będzie przeszkadzał w funkcjonowaniu uczelni. Działania zostały podzielona na dwa etapy. Wykonawcą pierwszego, w wyniku przetargu został zespół autorski architektów „Marciniak&Witasiak” z ramienia biura projektów „Sztuka użytkowa” Sp. z o.o., który od czerwca ubiegłego roku opracowywał  dokumentację projektową i kosztorysową. Obejmowała ona: inwentaryzację konstrukcji budynku pałacu, projekt remontu dachu wraz z kopułą wewnętrzną ogrodu zimowego, kosztorysy inwestorskie i specyfikację techniczną wykonania i odbioru robót budowlanych. „Marciniak&Witasiak” to znany zespół, który stworzył m.in. projekty adaptacji znanych zabytkowych zespołów pofabrycznych, w tym loftów „u Scheiblera”, budynku Straży Pożarnej w kompleksie Scheiblera, rozbudowy budynku Archikatedry Łódzkiej, siedziby Arcybiskupa Łódzkiego, współpracował także przy tworzeniu projektu budowlanego łódzkiej Manufaktury.
Na podstawie opracowanej dokumentacji przygotowano przedmiot przetargu, który 5 czerwca br. wygrało konsorcjum firm: VIK-BUD Sp. z o.o. Stanisław Wiktorowicz i Przedsiębiorstwo Konserwacji Obiektów Zabytkowych Sławomir Ostrowski (konsorcjum realizuje m.in. prestiżowy dla regionu projekt rozbudowy, adaptacji i rekonstrukcji ruin zamku Kazimierza Wielkiego w Inowłodzu).     Przedmiotem podpisywanej przez Akademię umowy będą: renowacja elewacji pałacu, wraz ze wszystkimi balkonami, tarasami i wykuszami, renowacja stolarki okiennej oraz rolet, drzwi zewnętrznych od strony dziedzińca i od strony podjazdu przy ul. 1 Maja, remont samego podjazdu, ogrodzenia od strony ul. Gdańskiej, remont dachu wraz z pracami rewitalizacyjno-konserwatorskimi kopuł ogrodu zimowego, rewaloryzacja przypałacowego parku i dostosowanie budynku dla potrzeb osób niepełnosprawnych. Rewitalizacji poddany zostanie również słynny witraż znajdujący się w głównej klatce schodowej pałacu przedstawiający boginię Florę. Decyzje dotyczące koloru pałacu będą podejmowane dopiero po całkowitym oczyszczeniu elewacji. Zgodnie z założeniem autorów projektu chcielibyśmy, poprzez renowację pałacu i jego otoczenia, osiągnąć coś niezwykle trudnego i nieuchwytnego: chcielibyśmy ożywić przeszłość, ożywić czas, który minął. Odtworzyć oryginał wraz z czasem, który minął – podkreśla Agnieszka Grochulska. 

Pałac Karola Poznańskiego - wzniesiony w latach 1904-08 dla syna słynnego łódzkiego fabrykanta Izraela Kalmanowicza Poznańskiego – Karola Poznańskiego, jednego z dyrektorów spółki akcyjnej wyrobów bawełnianych.  Wybudowana według projektu Adolfa Zelingsona budowla ma charakter eklektyczny: łączy dominujące w jej architekturze elementy włoskiego renesansu i baroku z m.in. motywami secesyjnymi. Pałac został zaprojektowany na planie podkowy jako budynek jednopiętrowy, z wysokimi suterenami i mieszkalnym poddaszem. Składa się z dwóch skrzydeł bocznych i  części frontowej, w której na obu kondygnacjach znajdowały się pomieszczenia reprezentacyjne: salony i jadalnie (dziś sale koncertowe i wykładowe), przeszklone halle, gabinety, buduary, pokój bilardowy (dziś Dział Nauczania). Na piętrze znajduje się także efektowny ogród zimowy przykryty szklanym dachem, widocznym od strony ogrodu.  
Pomieszczenia w skrzydle bocznym służyły domownikom, w suterenach mieściły się pomieszczenia gospodarcze i kotłownia centralnego ogrzewania (był to pierwszy budynek w Łodzi posiadający centralne ogrzewanie już w fazie projektu). Poddasze zamieszkiwała służba (dziś znajdują się sale ćwiczeniowe dla studentów).  
Do budynku prowadzą trzy wejścia: reprezentacyjne z podjazdem i podcieniami od ulicy 1 Maja, wejście od strony ul. Gdańskiej prowadzące dawniej na parter i do suteren oraz wejście gospodarcze od strony podwórza. Rozpoznawalnym elementem pałacu stał się umieszczony w narożniku półokrągły ryzalit, przykryty spłaszczoną kopułą. Pałac i otaczający go park ze znajdującym się w podwórzu budynkiem kordegardy okala zdobiony parkan z maszkaronami i literą P na tablicach herbowych.  
Pełne przepychu wnętrza rezydencji zachowały do dziś wiele ze swej świetności: boazerie z różnogatunkowego drewna, stiukowe sufity, sztukatorskie dekoracje, witraże, marmurowe kominki, żyrandole, kinkiety, meble. Uwagę przyciąga wewnętrzna klatka schodowa wyłożona ciemnym marmurem z wachlarzowymi schodami biegnącymi wzdłuż ściany i zdobną kutą balustradą. Klatkę zdobi witraż z warsztatu Richarda Schleina z Zittau. Pałac został zaplanowany jako budowla mieszkalna przeznaczona dla Rodziny Poznańskich i dla służby. Z czasem zamieszkały w nim również rodziny akcjonariuszy spółki. Podczas okupacji mieściła się tutaj niemiecka Städtische Musikschule, która działała niemal do końca 1944 r.
Budynek stał się siedzibą Akademii Muzycznej od pierwszych chwil jej istnienia, czyli od pierwszych tygodni 1945 r. W pierwszych latach Akademia dzieliła budynek ze Średnią Szkołą Muzyczną i łódzką Szkołą Filmową. Obecnie w pałacu mieszczą się sale koncertowe, sale wykładowe i ćwiczeniowe dla studentów (również w budynku kordegardy), Studio Komputerowe Muzyki Elektronicznej, Pracownia Elektroakustyczna. Tutaj urzędują Władze Uczelni.
100-letni Siedziba Akademii Muzycznej w Łodzi to jeden z najpiękniejszych i najbardziej rozpoznawalnych pałaców „Ziemi obiecanej”. Zachwyca niezmiennie pracowników i studentów Uczelni, melomanów, którzy przychodzą tutaj na koncerty, gości z kraju i zagranicy (gościli tutaj m.in. David Lynch i Branford Marsalis) oraz filmowców. Pałac zagrał w wielu scenach słynnej „Ziemi obiecanej” Andrzeja Wajdy. Przed nim rozgrywa się jedna z najbardziej znanych scen filmu, gdy Karol Borowiecki (Daniel Olbrychski) stara się otrzeźwić Moryca Welta (Wojciech Pszoniak), informując go o podwyżce cła na bawełnę. Uradowany Moryc z radości wskakuje w filmie na pałacowe ogrodzenie, które również będzie poddane renowacji.